جداسازی زالو از موضع آن هم زالویی که در حال تغذیه است و آرواره هایش را چنان محکم قفل کرده که بازکردن آن به زور هم مشکل می باشد، کار اشتباهی است و به دلیل احتمال زخم و ایجاد عفونت به هیچ عنوان نباید این کار را انجام داد. زیرا سیستم اتصال محکم و موثر زالو، باعث پاره شدن پوست بدن بیمار می گردد و نیز مهمتر اینکه با روش سختگیرانه جدا نمودن زالو از محل، زالو قی کرده و محتویات روده و از جمله باکتری آئروموناس به درون زخم وارد میشود و درنتیجه باعث عفونت زخم می گردد و همچنین ممکن است بدلیل شکسته شدن دندان ها؛ آنها به صورت تک و منفرد درون زخم باقی بمانند و باعث ایجاد عفونت شود.
جداسازی زالو از بدن :
روش اول:
گاهی اوقات به نظر می رسد که زالوها به هنگام تغذیه به خواب می روند، ضربه زدن ملایم به زالو در ناحیه سر و گلو می تواند به بیدار شدن زالو کمک کند چون معمولا زالو طعمه اش را بعد از ۲۰ – ۷۰ دقیقه به میل خود رها می کند.
یک زالو گاهی تا ۲ ساعت به تغذیه ادامه می دهد و ممکن است به نظر برسد به خواب رفته است. وقتی این حالت روی داد بهتر است ابتدا مکنده عقبی (خلفی) را جدا کنید تا با این حیله زالو فکر کند که موقع افتادن است. در اغلب موارد با انجام این روش زالو مکنده دهان خود را نیز آزاد می کند و در غیر این صورت یا باید صبر کنید یا توسط نوک ناخن یا قاشق به زیر مکنده جلو فشار آورید تا کمی لبه های آن بالا بیاید و ورود هوا از زیر بادکش قدامی باعث شود خلا زیر بادکش از بین برود و در این حال زالو راهی جز درآوردن آرواره هایش ندارد و در نتیجه موضع را رها می کند.
روش دوم:
در مواقعی که ناخودآگاه زالوها دست یا اندام شما را می گیرند کاربرد دارد یا هنگامی که در یک تالاب یا جنگل تعداد زیادی زالو به شما می چسبند کافی است با ناخن یا لبه ی صاف چاقو یا یک قاشق سعی به جدا کردن مکنده آنها از پوست خود نمائید و به هیچ وجه با گرفتن بدن زالو و کشیدن آن سعی در جدا کردن زالو از سطح پوست خود ننمائید .
در کل برای جدا شدن زالوها نباید به زور متوسل شد بلکه بهترین کار، کمی صبر می باشد و آنقدر صبر کنید تا خود زالو موضع را رها کند .
روش های اشتباه برای جدا کردن زالو از بدن عبارتند از:
۱ – پاشیدن نمک روی زالو :
این کار باعث قی کردن (استفراغ کردن خون داخل چینه دان) زالو می شود و ممکن است باکتری آئروموناس هیدروفیلا به داخل زخم نفوذ کند. اگر این کار را کردید حتما به بیمار توصیه نمائید از دم کرده آویشن یا پونه به خاطر خاصیت آنتی بیوتیک‌شان استفاده نماید و جدا از این روش امتناع ورزید .
۲ – کشیدن زالو با دست :
در این روش نیز باعث قی کردن زالو می شوید و در ضمن باعث شکسته شدن دندان های روی آرواره های زالو می شوید که تکه های شکسته شده دندان ها در زخم باقی می ماند و خود آن ها نیز باعث عفونت است. اگر این کار انجام شد سریع موضع را بادکش نمائید و سپس با ضماد مناسب زخم را پانسمان کنید و نیز مصرف دم کرده آویشن و پونه را به صورت روزانه به بیمار توصیه نمائید. (تا یک هفته پس از زالو درمانی)
۳ – نزدیک کردن شیشه عطر یا سایر محرک های شیمیایی به زالو :
این کار زالو را به شدت تحریک کرده و سبب قی کردن زالو می شود و حتی ممکن است عطر استعمال شده توسط خود بیمار سبب این امر شود که باز این عامل می تواند باعث عفونت شود و باید اقدامات لازم را انجام داد .
۴ – نزدیک کردن حرارت به زالو :
این کار نیز زالو را تحریک می کند و سبب قی کردن زالو می شود و …
به هیچ وجه ۴ روش فوق را برای جدا کردن اجباری زالو از موضع اتخاذ ننمائید و با کمی صبر کار را به دست خود جراح کوچک یعنی زالو بسپارید.
معمولا نیازی به جدا کردن زالو از موضع وجود ندارد زیرا خود به خود وقتی زالو خون می خورد و باد می کند، خودش می افتد و این یک روال کاملا طبیعی است.
در صورتی که بیمار خون بسیار رقیقی داشته باشد باید قبل از اینکه خود زالو بیفتد، آنرا از بدن وی جدا کرد. در غیر این صورت ممکن است خون به سختی بند بیاید و در صورتی که زالو روی رگ اصلی افتاده باشد کار مشکل تر هم خواهد شد و ممکن است تا مدت زمان بسیار زیادی خون بند نیاید. بنابراین حتما دقت کنید. اما اگر کسی خون غلیظی داشته باشد، هر چه زالو بیشتر بماند بهتر است.
اقدامات قبل و بعد از زالو درمانی چیست؟
همانطور که هر عمل جراحی اقدامات پیش نیازی و پس نیازی برای به حداکثر رساندن تاثیر آن عمل دارد، زالو درمانی نیز یک عمل جراحی کاملاً تخصصی است که جراح آن؛ زالو است. امروز در اینکه زالو، کار خود را به خوبی انجام می دهد شکی نداریم لکن برای به حداکثر رساندن تاثیر آنزیم ها در بدن اقداماتی قبل از زالو درمانی و به منظور به حداقل رساندن عوارض احتمالی آن اقداماتی بعد از زالو درمانی تعریف می شوند.
اقدامات قبل از زالو درمانی
مصرف قرص های رقیق کننده خون مانند هپارین، وارفارین، آسپرین و … بایستی حتماً ۲ روز قبل از زالودرمانی قطع و تا ۱ روز پس از زالو اندازی مصرف نشود.
پاکسازی موضع مورد هدف زالو درمانی از موهای زائد الزامی است، زیرا زالو موضع پر مو را نیش نمی زند.
پرهیز ار مقاربت جنسی ۲۴ ساعت قبل و بعد از زالو درمانی.
شستشوی موضع زالو درمانی با آب خالی و صابون غیر معطر.
روز زالو اندازی از عطر، ادکلن، مواد معطر، پماد های جلدی، چربی، کرم و مواد آرایشی استفاده نشود.
عدم مصرف غذاهای سرد مانند لبنیات، تخم مرغ، برنج، خیار، گوجه، کاهو، کیوی، ترشی ها، ماکارونی و… حداقل ۸ ساعت قبل و بعد از زالو اندازی.
مصرف انار، آب انار طبیعی، گلاب قبل از عمل زالو اندازی بازدهی آن را افزایش خواهد داد.
پس از زالو اندازی به دلیل پایین آمدن فاکتور انعقاد خون توسط آنزیم هیرودین، برنامه کاری و مسافرت را طوری تنظیم نمایید که بتوانید بعد از عمل ۸ الی ۱۲ ساعت استراحت کامل کنید تا خونریزی کنترل شود.
گرسنگی یا پرخوری، کم خوابی یا بیخوابی سبب کاهش تاثیر آنزیم زالو ها می شود.
بانوان در دوران بارداری یا عادت ماهیانه نباید اقدام به زالو درمانی کنند و در دوره شیردهی هم حتماً باید با پزشک خود مشورت کنند.
اگر روز زالو اندازی بیمار اسهال شدید، ادرار زیاد یا تعریق فراوان داشته باشد، باید با درمانگر در میان بگذارد و بهتر است در آن روز اقدام به زالو درمانی نگردد.
در حین زالو درمانی، استفاده از تلفن همراه اکیداً ممنوع است. داشتن استرس، ترس و اضطراب، حرف زدن زیاد تاثیر زالو درمانی را کاهش می دهد.
به هیچ عنوان عمل زالو درمانی را در منزل به صورت شخصی و بدون آموزش های لازم، خودسرانه انجام ندهید.
اقدامات بعد از زالو درمانی
از تماس آب ۳۶ تا ۴۸ ساعت با موضع زالودرمانی شده و استحمام خودداری نمایید.
به هیچ عنوان از بتادین، الکل و مواد ضدعفونی کننده استفاده نکنید زیرا این عمل باعث تضعیف آنزیم های زالو می شود.
خونریزی اولیه تا ۲ ساعت با شدت بیشتر و بعد از آن بین ۸ تا ۱۶ ساعت به طور ملایم ادامه خواهد داشت. البته این خونریزی طبیعی است و عامل دفع مواد مضر که به صورت محلول در خون هستند، می باشد.
خارش محل نیش زالو بعد از باز کردن پانسمان در افراد، متقاوت بوده و ممکن است تا یک هفته ادامه داشته باشد. برای رفع این خارش ها می توانید پنبه آغشته به سرکه طبیعی و آب را به محل نیش ها بزنید. درصورتیکه خارش خیلی حاد بود از پماد هیدروکورتیزون جلدی در محل خارش استفاده کنید.
بهتر است بعد از زالو درمانی چند مرتبه دم نوش آویشن و پونه کوهی را به همراه عسل میل کنید.
مصرف گلاب، آب انار و عسل بعد از زالودرمانی مفید است.
بعد از زالو درمانی حداقل تا ۸ ساعت از پیاده روی و فعالیت بدنی و ورزش خودداری کنید.
در ۲۴ ساعت اول بعد از زالو درمانی تب و لرز خفیف و سردردها و تورم ها طبیعی است و جز واکنش بدن برای آنزیم تراپی زالو ها می باشد.
برای جبران خون از دست رفته و کلاً درمان کم خونی می توانید تا ۴۰ روز در صبحانه از ترکیب شیره انگور و شیره توت هرکدام یک قاشق مرباخوری و یک نوک قاشق پودر دارچین با نان سبوس دار میل کنید.
جهت قطع خونریزی محل زالو در صورت نیاز می توانید از مخلوط زردچوبه و پودر باقلا به صورت ترکیب نصف-نصف استفاده کنید.به این صورت که با این ترکیب محل زخم را پانسمان کیند و به مدت ۲ دقیقه روی زخم فشار دهید.
